کامپیوترهای همه کاره (all-in-one PC یا کامپیوتر یکپارچه) از نظر امکانات و قابلیت‌ها مثل سیستم‌های کامپیوتری معمولی هستند. تنها تفاوت آنها تعداد قطعات است. کامپیوترهای معمولی از کیس به همراه یک مانیتور مجزا تشکیل شده اند اما در کامپیوترهای چند در یک، صفحه نمایش و کامپیوتر در یک پکیج ادغام می‌شوند. این ترکیب باعث شده کامپیوترهای چند در یک نسبت به کامپیوترهای معمولی کوچکتر باشند. در این مطلب سعی داریم به تفاوت های کامپیوترهای همه کاره با لپ تاپ و کامپیوتر های سنتی بپردازیم.
کامپیوتر همه کاره یا All in One چیست؟
مانیتورهای اولیه متشکل از لامپ پرتوی کاتدی بودند و به خاطر سایز بزرگ صفحه نمایش، این کامپیوترها متشکل از سه قطعه اصلی بودند یعنی مانیتور، کیس و دستگاه‌های ورودی. با کاهش سایز مانیتور و بعد از اینکه این بازار به لاین‌های سازگار با استاندارد اپل و سازگار با IBM تقسیم شد، شرکت‌ها شروع به ادغام کیس در مانیتور کردند تا طراحی‌های چند در یک ایجاد کنند. این سیستم‌های کامپیوتری چند در یک باز هم خیلی بزرگ و از کامپیوترهای معمولی گران تر بودند.
موفق ترین کامپیوتر شخصی همه کاره، آی‌مک اپل بود. در طراحی اصلی آن از مانیتور اشعه کاتدی به همراه بردهای کامپیوتری و قطعاتی که زیر لامپ درج شده بود، استفاده شده بود. با ظهور مانیتورهای LCD و کوچکتر و قدرتمندتر شدن اجزای قابل جابجایی، سایز کامپیوترهای All in One هم به طور قابل توجهی کوچکتر شد. حالا می‌توان قطعات کامپیوتر را به راحتی پشت پنل LCD یا در پایه صفحه نمایش نصب کرد.
مقایسه کامپیوتر همه کاره با کامپیوتر دسکتاپ
خرید کامپیوتر دسکتاپ معمولی نسبت به خرید کامپیوتر All in One مزایای خاصی دارد. خیلی از کامپیوترهای چند در یک قطعاتی دارند که برای لپتاپ طراحی شده اند از جمله پردازنده، حافظه و درایوها. چنین معماری به فشرده تر شدن طراحی این کامپیوترها کمک می‌کند اما از طرفی باعث افت کارایی سیستم می‌شود. معمولاً این قطعات به خوبی بنچمارک دسکتاپ کار نمی کنند. کامپیوترهای چند در یک برای اشخاص معمولی سرعت کافی دارند اما گیمرها نیاز به قدرت کامپیوتر گیمینگ دارند.
یکی دیگر از چالش‌های کامپیوترهای همه کاره محدودیت امکان آپگرید آنهاست. معمولاً کیس‌های کامپیوتری معمولی را می‌توان به راحتی باز کرد و قطعات دلخواه را در آنها نصب یا تعویض کرد اما سیستم‌های چند در یک طراحی بسته تری دارند. این طراحی باعث شده که فقط امکان آپگرید حافظه وجود داشته باشد. با ظهور کانکتورهای پرسرعت برای اتصال لوازم جانبی مثل USB 3.0 و تاندربولت، آپگرید قطعات داخلی به اندازه گذشته مهم و حیاتی نیست اما باز هم امکان آپگرید برای قطعاتی مثل کارت گرافیک اهمیت زیادی دارد.
مقایسه کامپیوترهای همه کاره با لپتاپ
کامپیوترهای همه کاره از کامپیوترهای معمولی کوچکتر هستند اما امکان جابجایی آنها مثل لپتاپ وجود دارد. لپتاپ را می‌توان به راحتی جابجا کرد و حتی منبع برق آنها یعنی باتری لپتاپ، همه جا همراه آنهاست. این قابلیت جابجایی باعث شده که لپ‌تاپ‌ها نسبت به کامپیوترهای همه کاره انعطاف پذیری بسیار بیشتری داشته باشند.
با توجه به اینکه خیلی از کامپیوترهای همه کاره از قطعاتی مشابه لپتاپ استفاده می‌کنند، سطح کارایی این دو گروه نسبتاً مشابه است. تنها مزیت کامپیوتر همه کاره، سایز صفحه نمایش آن است. صفحه نمایش کامپیوترهای همه کاره معمولاً بین 20 تا 27 اینچ است اما لپ‌تاپ‌ها محدود به صفحه نمایش 17 اینچ و یا کوچکتر هستند.
امروزه سیستم‌های All in One نسبت به لپ‌تاپ‌ها ارزان تر هستند اما با پیشرفت تکنولوژی شرایط رو به تغییر است و می‌توانید لپ‌تاپ‌های زیادی را با قیمت کمتر از 500 دلار پیدا کنید در حالیکه معمولاً یک سیستم همه کاره 750 دلار یا بیشتر قیمت دارد.